Tahimik lang ako noon. Hindi pala-kibo, malalim. Palakaibigan din naman ako pero mahina ako sa asaran portion. In short, pikon.
Isang araw, ang buong klase namin, Grade 3-Venus ay inutusan ng aming teacher na maglinis sa isang bahagi ng malawak na baseball field ng school. Ang bilin, tanggalin namin ang matataas na damo na tumutubo sa gitna ng mga carabao grass, at pulutin ang kalat at mga tuyong dahon. Hindi pa gaanong talamak ang paggamit ng lawn mower noon. Meron naman yatang isa sa school namin pero bahagi pa rin ng gawain naming mga estudyante ang pagbubunot ng foreigner na damo sa gitna ng carabao grass.
Habang naglilinis, panay ang pang-aasar sa akin ng kaklaseng kong lalake. Itago na lang natin siya sa initial na F. Sa sobrang inis ko, pinulot ako ng maliit na bato at ibinato ko sa kanya. Hindi ko napansin, nakayuko pala siya nun. Tinamaan siya sa ulo at napasigaw. Sumbong ke Ma'am. Lumapit si Ma'am at mga kaklase namin. Ayun, dumugo ang ulo nya.
Natulala ako sa takot.
Kinabukasan, sumugod sa school ang lola ni F at pinagsabihan ako. Bakit ko daw binato si F. "Eh pano po, nag-aasar siya", depensa ko. Nag-sorry ako, at nag-sorry din si F.
Simula noon, okey naman kami bilang magkaklase. Sabagay, tropa naman talaga kaming magkakaklase mula elementary hanggang high school. Isa siya sa naging miyembro ng tinawag naming "Boys at the Back" noong high school.
No comments:
Post a Comment