Mahirap bang maging “working student”?
Ang sagot ko diyan, depende sa sitwasyon. May mga panahon mahirap pero kapag naisip na
ang magiging bunga ng paghihirap, tila nagiging madali ang lahat. Sang-ayon ba
kayo?
Pagkatapos ko magpahinga ng isang taon, este
magtrabaho pala, nag-enroll na ako sa kolehiyo sa Pamantasan ng Makati
(University of Makati na ngayon).
Gustuhin ko man mag-aral sa mga kilalang paaralan, di ko nagawa dahil,
una, malayo sa bahay na tinutuluyan ko, pangalawa, takot pa akong mag-biyahe
mag-isa nung mga panahon na ‘yon.
Malaking tulong yung magaganda o matataas na markang
nakuha ko nung Fourth Year. Ang high school report card ko ang nagsilbing
sandata ko para makapag-aral ng libre.
Payo
ng mga Kaibigan
Naalala ko ang usapan naming ng mga boarders ng Tita
ko habang tinitingnan nila ang card ko. Mga CPA sila na nagtatrabaho sa mga
sikat na kompanya sa Makati.
J: Wow, Weng, ang tataas naman ng grades mo!
W: Mababait lang siguro at galante sa grades yung
mga teachers namin hehe. Sabi kasi nila kailangan namin yun para makapasok sa
mga magagandang kolehiyo o pamantasan.
D: Pwedeng-pwede ka kumuha ng engineering courses.
W: Ayoko, di ako magaling mag Drawing.
J: Accountancy na lang.
F: Oo, mas madali ka pa makakakuha ng trabaho. Ano
ba kasi talaga ang plano mong kunin?
W: Ayoko ng Accountancy. Mahirap yata mag-compute,
mahina ako sa Math. Journalism sana kaya
lang wala naman nun sa Pamantasan ng Makati.
J: Simpleng Math lang ang kailangan sa Accountancy
pero kung hilig mo talaga magsulat, journalism or mass communication nga ang
bagay sa’yo.
Maraming salamat sa Tita ko at sa kaibigan nya na
tumulong sa akin para makapasok ako bilang scholar ng isang foundation sa
Makati. Libre ang tuition ko sa loob ng apat na taon. BS Information Technology ang naging course
ko.
Kasambahay
na, Tindera pa
Yaya, labandera, tutor, at tindera. Ilan lang ‘yan
sa mga roles ko sa bahay ng Tita ko. Sa kanya ako natuto magluto, magtimpla ng
fresh fruit shake na tinda nila sa iba’t ibang school canteen noon. Natuto rin
ako gumawa ng empanada at iba pang pang-merienda.
Pag may assignment o project ang mga pinsan ko,
tinuturuan ko rin sila.
Ganito ang routine ko noon.
Sa umaga, naghahanda ng mga paninda. Punta sa school
para magtinda. Fruit shake ang tinda namin. Usong-uso nun ang fruit shake eh.
Bago pa mag-boom ang Zagu at iba pa.
Bandang 11 ng umaga o 12 ng tanghali, sarado muna
ang canteen. Pagkatapos ‘yung ng recess ng pang-umaga.
Pagka-uwi ng bahay, magbibihis na ako papunta ng
school. o kya minsan baon ko na sa canteen ang uniporme ko. May kapalit na ako
sa canteen para naman sa pang-hapon na recess.
Hanggang 6pm ang pasok ko.
Masaya naman ang naging experience ko kahit na
nakakapagod. Minsan umiiyak na lang ako.
Pinapalakas ko na lang ang loob ko. Salamat ulit sa Tita ko at sa sariling
pamilya ko pati mga kaibigan sa mga words of wisdom na nakapag-motivate sa
akin.
Ngayon…
ako na si “Auntie”
Kung noon ako ‘yung nakikitira sa Auntie ko para
makapag-aral, ngayon, ako naman ang tumutulong sa pamangkin ko para
makapagtapos sya ng pag-aaral.
Single mom ang Ate ko, apat ang anak nya.
Working mom ako, dalawa ang anak ko.
Pareho naming kailangan ng tulong.
Siya - kailangan ng tulong para maitaguyod ang
pag-aaral ng mga anak niya.
Ako – kailangan ng katulong para magbantay sa mga
anak ko habang nasa trabaho ako at ang asawa kong OFW.
Nagkasundo kaming magtulungan. Kinuha ko ang
panganay niyang anak at tinutulungan ko na makapag-aral. Nasa unang antas sya
sa kolehiyo.
……
Walang trabahong mahirap sa taong nagsusumikap.
Gaanong hirap man ang pinagdaanan, balewala ‘yon sa taong gustong
magtagumpay. Noong magtapos ako sa
kolehiyo, walang pagsidlan ang kaligayahan ko. Noong magka-trabaho ako, mas
lalo akong naging masaya. Ang sarap namnamin ang tagumpay kung ito ay
pinaghirapan.
-RSZ
