One Moment in Time

I want one moment in time
When I'm more than I thought I could be
When all of my dreams are a heartbeat away
And the answers are all up to me
Give me one moment in time
When I'm racing with destiny
Then in that one moment of time
I will feel
I will feel eternity  

Tandang-tanda ko pa ang mga linyang iyan sa kantang One Moment in Time ni Whitney Houston. Inawit 'yan ng guest speaker noong graduation rights namin noong elementary. Iniugnay nya sa awit na yan ang paksa ng aming programa. Oo nga naman!, matagumpay naming natapos ang anim na taon sa elementarya, na maituturing na unang hagdan ng edukasyon (ngayon yata pre-school or pre-elementary muna, required na kasi lalo na ngayong may K-12 na). Totoong maraming mga tagumpay at pagsubok ang mararanasan ngunit nakasalalay sa bawat isa ang katuparan ng kanyang pangarap... Edukasyon at ang pagpupunyagi sa pag-aaral ang daan upang maging matagumpay sa buhay. 

Masaya 'yung graduation namin noong elementary, mas memorable compared sa high school at college. Malinaw pa sa ala-ala ko ang mga naging bahagi ng program. My Love Will See Through ni Marco Sison ang graduation song namin. Nagkaroon ng kaunting salo-salo pagkatapos ng programa. Mapalad akong nakasama sa Top 10 ng graduates. At dahil diyan, nagluto at nagdala ng specialty nyang 'laing" ang Nanay ko. Hindi pa tapos ang kainan sa school, umalis na kami upang pumunta sa another kainan sa bahay ng valedictorian namin. Bukod sa blow-out nya, iyon na rin kasi ang despidida party nya dahil dito sa Maynila na sya nagpatuloy ng pag-aaral. 

Dahil mulat ako sa kahirapan ng buhay, hindi ko kinalimutan ang speech na iyon ng aming guest speaker, kung di ako nagkakamali eh Division Superintendent namin sya noon. Nagtiyaga akong makatapos ng high school hanggang kolehiyo at nag-attempt din kumuha ng graduate course pero di ko pa tapos hanggang ngayon, hehehe. Sabi ko kasi sa sarili ko, kung di man nakatapos ang ilan sa mga kapatid ko, sisikapin kong makapag-aral para kahit papano ay makatulong sa kanila. Hindi naman ako nabigo sa aking hangarin. Nagtagumpay naman ako. 

Hindi ako nagpatalo sa mga pagsubok. Kahit sa mahabang  panahon noong nasa kolehiyo ako, ang pakiramdam ko'y wari pinabayaan ako ng mga mahal ko sa buhay. Na mag-isa ako...Maraming salamat sa magulang ko na dahil pinaramdam nila na mahal nila ako at proud sila sa akin, sa mga kapatid ko na tumulong sa akin at sa lahat ng tao na naging bahagi ng makulay kong buhay.